خاطرات با تو بودن

سلام مهربانم! 

چقدر دلم میخواهدمیتوانستم کمی از غصه هایت کم کنم!

چقدر دلم میخواهد میتوانستم حال وهوایت را عوض کنم!

بتوانم باعث آرامشت باشم!انقدر تو را پریشان و دل آزرده نبینم

آخر چه فایده ای دارم وقتی حتی نمی توانم با یک فنجان چای دلت را گرم کنم

نمیتوانم راهی به خلاصی از این درگیری ها برایت بیابم

اصلا کاش خودت میگفتی به چه درد میخورد بودنم حضورم داشتنم

چقدر تلخ است این که انقدر جسم و روحت به هم بریزد که نتوانی آنی از آن جدا شوی

و من دنیایی هم شیطنت کنم هنرش را ندارم که به دنیایت آرامش ببخشم

تلخ نباش عزیزترینم! خودت را از بند این وساوس رها کن!  آرام باش آرامه آرام!

نگذار بیخردی آدمها دلت رابشکند و روحت را آزرده سازد!

تو فقط در همان مسیری که انتخاب کرده ای محکم و استوار به پیش برو

و ذره ای نگران اگر و اماهای دیگران مشو....

دلم میخواست میتوانستم گرد غصه از چهره معصومت پاک کنم

و دنیایی عشق و شادی به دامن دلت بریزم!باز هم بی هنری ام را افسوس!

مراقب بهترینم باش! شبت آرام و شکرین!خدانگهدارت